صعود قله بندعیش

برنامه صعود قله بند عیش

قله بندعیش یکی از قلل شمال شرقی تهران با دسترسی از حصارک یا انتهای شهران می­باشد. برنامه 17 نفره ما زیر نظر باشگاه کوهنوردی و اسکی آلپ و به سرپرستی جناب آقای مهدی فراهانی مدیریت محترم باشگاه، صبح روز شنبه 26 مهرماه 1399 ساعت 6:30 از جنب سایت پاراگلایدر، ابتدای خیابان کوهستان شروع شد. بعد از 20 دقیقه معارفه و آمادگی اولیه، حرکت گروه از کنار انبار نفت با کلاه و دستکش و لباس گرم آغاز شد. ابتدای مسیر هوا کمی سرد بود و باد می­وزید. بعد از حدود یکساعت، هوا آفتابی و گرم­تر شد و بخشی از مسیر صاف و ماشین­رو بود و بخشی دیگر با شیب نسبتاً ملایم پاکوب. نزدیک قله مسیر تقریباً به یک دیواره سنگی تبدیل شد که با دور زدن آن دیواره به مسیری سنگی رسیدیم که توانستیم با دست به سنگ ساعت 12:30 خود را به قله بندعیش به ارتفاع 2828 متر برسانیم. روی قله، قله­های پهنه حصار، توچال، شاه­نشین، امامزاده داوود و جاده سولقان مشخص بود. بعد از 40 دقیقه استراحت و گرفتن عکس، فرود خود را از مسیر دره حصارک (مسیری متفاوت از مسیر رفت) شروع کردیم. بعد از حدود دو ساعت به یک چشمه و سرویس بهداشتی صحرایی رسیدیم. بعد از حدود نیم ساعت استراحت در سایه خوش درختان، حرکت را در مسیر جنگلی و پاکوب بسیار زیبای پائیزی در دره حصارک ادامه دادیم. چون حرکت داخل دره بود معمولاً با چالش عبور از سنگهای سخت و درختان انبوه همراه بود و با اینکه خسته بودیم اما در آن هوای مطبوع عصر پائیزی مسحور مناظر زیبای پائیزی بودیم تا به ابتدای ساخت و سازهای منطقه کوهسار شهران و باغچه-رستوران­ها رسیدیم. در مجموع حدود 19 کیلومتر مسیر را در 12 ساعت کوهپیمایی و کوهنوردی با تغییر ارتفاع 1470 متر طی کردیم و با خاطراتی خوش از یک روز زیبای پائیزی سفر خود را از همان نقطه­ای که شروع کرده بودیم، با آرزوی برنامه­های بعدی به پایان بردیم. در مجموع به نظر من این برنامه متوسط نه چندان سنگین بود. همراه با چالش­هایی که از عهده یک کوهنورد مبتدی برمی­آید. اما مسیر طولانی است و اغلب مسیر به کوهپیمایی می­گذرد تا کوهنوردی سنگین. در بخشی از مسیر آنتن­دهی موبایل و اینترنت وجود داشت بخصوص اینترنت ایرانسل. تنها منبع آب و چشمه قابل استفاده در مسیر همان چشمه ابتدای دره حصارک در مسیر بازگشت بود. همنوردان باید مدیریت خوبی روی آب مصرفی داشته باشند. تجربه شخصی من این است که در این برنامه­ها نان نخورم تا کمتر تشنه شوم و بجای آن میوه مصرف کنم. هوای مسیر در اغلب موارد خنک با باد ملایم بود. لازم است یک دست لباس پائیزی و یک بادگیر حتماً همراه باشد.